آزمون ذرات مغناطیسی

آزمون ذرات مغناطیسی

دستورالعمل های عمومی برای بازرسی با ذرات مغناطیسی دستورالعمل هایی که باید برای بازرسی یک قطعه خاص مغناطیسی، مد نظر قرار گیرند، عبارتند از:

  • نوع جریان
  •  نوع ذرات مغناطیسی
  • روش مغناطیسی کردن
  •  جهت مغناطیسی کردن
  •  شدت جریان اعمالی
  •  تجهیزات

معرفی روش: سه شرط اصلی برای انجام این روش وجود دارد که عبارتند از:

1-قطعه باید مغناطیسی شود.

یک ماده فرومغناطیس را می توان با ایجاد یک جریان الکتریکی در ماده یا قرار دادن ماده در یک میدان مغناطیسی ایجاد شده توسط یک منبع خارجی، مغناطیسی کرد.

2-ذرات مغناطیسی باید وقتی اعمال شوند که قطعه مغناطیسی است.

3-هر گونه تجمع مواد مغناطیسی باید مشاهده و تفسیر شود.

اگر جهت گیری یک ناپیوستگی موازی خطوط نیرو باشد، غیرقابل تشخیص خواهد بود.

مراحل انجام بازرسی:

تست ذرات مغناطیسی شامل هفت مرحله اصلی می باشد که این مراحل به ترتیب شامل:

-1 آماده سازی سطح قطعه

-2 برقرار کردن یک میدان دایروی در قطعه

-3 بازرسی برای علائم عیوب طولی

-4 برقرار کردن یک میدان طولی در قطعه

-5بازرسی برای علائم حاصل از عیوب عرضی

-6 مغناطیس زدائی

-7 تمیز کردن کامل سطح قطعه از مواد تست

مرحله اول : آماده سازی قطعه وقتی قطعه به ایستگاه تست می رسد، معمولا برای بازرسی آماده نیست و شرایط اولیه را برای تست دارا نمی باشد. در این مرحله ممکن است که نیاز به تمیز کردن یا دمونتاژ قطعه باشد.

  • تمیز کاری
  • آلودگی زنگ
  • یا پوسته های اکسیدی rust or Scale))
  • رنگ (paint)
  • پوشش planting))
  • گریس و روغن
  • رطوبت

مرحله دوم : برقراری یک میدان مدور اگر نیاز به برقراری میدان مدور در قطعه باشد، لازم است که قبل از اعمال میدان طولی میدان مدور اعمال شود. میدان مدور را می توان با روش های هادی مرکزی و یا با استفاده از پراد در قطعه ایجاد کرد.

مرحله سوم : بازرسی برای علائم حاصل از عیوب طولی بطور کلی بازرسی قطعه شامل تصمیم گیری درست در مورد اینکه چه عیبی ظاهر شده ( تفسیر عیب)، چگونگی اثرات وجود عیب در سلامت قطعه (ارزیابی) و اینکه عیب در محدوده مجاز است یا نه (طبق استاندارد می باشد.

مرحله چهارم : برقراری یک میدان طولی :

در این مرحله قطعه در جهت طولی مغناطیسی می شود.

مرحله پنجم : بازرسی:

 تفسیر و ارزیابی عیوب آشکار شده پس از اعمال میدان مغناطیسی طولی است که این فرآیند درست شبیه تفسیر و ارزیابی عیوب آشکار شده حاصل از میدان مدور می باشد.

مرحله ششم : تمیز کاری و پاک کردن نهائی قطعه از مواد تست:

 این مرحله به طرز استفاده از روش انجام تست بر می گردد که از روش خشک استفاده شده است با روش تر.

مغناطیس زدایی: فولادهای فرومغناطیسی درجات مختلفی از مغناطیس باقی مانده از خود نشان می دهند. در برخی شرایط وجود یک میدان مغناطیسی باقی مانده در قطعه در حین کار موجب صدمه زدن به آن می شود. بنابراین در این موارد مغناطیس زدایی ضروری است. مغناطیس زدایی قطعات کوچک را می توان با وارد کردن قطعات به میدان مغناطیسی سلنوئید با جریان متناوب قوی و خارج کردن تدریجی آن از میدان انجام داد، قرار دادن قطعات در معرض میدان جریان متناوب که شدت آن به تدریج کاهش می یابد نیز روش دیگری جهت مغناطیس زدایی قطعات کوچک است.

در قطعات بزرگ، جریان متغیر به خوبی عمل نمی کند زیرا قادر به نفوذ کافی برای انجام مغناطيس زدایی نمی باشد. در چنین مواردی، باید از جریان مغناطیس مستقیم استفاده شود و میدان را به تدریج تا صفر کاهش داد. چکش خاری یا چرخش در میدان گاهی می تواند به مغناطیس زدایی کمک کند.

دلایل مغناطيس زدایی:

قطعه رد محلی  به کار گرفته خواهد شد که میدان مغناطیسی پسماند با عملکرد تجهیزاتی که به میدان های مغناطیسی حساس هستند، تداخل پیدا کرده یا سبب کاهش دقت ابزار آلات مورد استفاده در مجموعه ای که قطع مغناطیسی کننده در آن قرار می گیرد، خواهد گردید. در حین ماشین کاری بعدی ممکن است تراشه ها به سطح چسبیده و در عملیات بعدی از قبیل رنگ آمیزی یا آب کاری، ایجاد اختلال کند

ممکن است ذرات ساینده، جذب قطعات مغناطیسی از قبیل سطوح بلبرینگ، جداره یاتاقان یا دندانه چرخ دنده شود و منجر به سایش، خراش یا مسدود شدن حفره ها و شکاف های روغن شوند.

 در حین برخی انواع عملیات جوشکاری قوس الکتریکی، میدان های مغناطیسی قوی ممکن است منجر به انحراف قوس از نقطه مورد نظر شوند.

 وجود شدت میدان مغناطیسی پسماند در قطعه ممکن است سبب اخلال در مغناطیسی کردن مجدد قطعه در شدت میدان هایی گردد که برای غلبه بر میدان باقی مانده در قطعه قدرت کافی ندارند.

ذرات مغناطیسی Magnetic Particle : ذرات مغناطیسی بر مبنای واسطه ای که برای انتقال ذرات به قطعه مورد استفاده قرار می گیرد، تقسیم بندی می شوند. این واسطه می تواند هوا (روش ذرات خشک ) با یک مایع باشد. ذرات مغناطیسی را می توان از هر ماده فرومغناطیسی با نگهداری مغناطیسی پایین که به صورت ذرات ریز در می آید، تهیه کرد. مشخصه های ماده مورد استفاده از قبیل خواص مغناطیسی ، اندازه، شکل ، دانسیته ، قابلیت تحرک ، درجه ديد پذیری و کنتراست . بسته به کار بردهای مختلف در محدوده وسیعی متغیر خواهد بود.

انواع ذرات مغناطیسی انتخاب ذرات اصولا تحت تاثیر عوامل زیر قرار دارد:

مکان ناپیوستگی، بدین مفهوم که روی سطح و یا در زیر سطح قرار دارد.

اندازه ناپیوستگی، در صورتی که روی سطح قرار داشته باشد.

سهولت اعمال (ذرات خشک یا تر).

انواع ذرات مغناطیسی

فلورسنت :

زیر نور UV بازرسی انجام می شود. ذرات به رنگ های سبز ، زرد ، قرمز و صورتی

رنگی:

 با یک ماده رنگی پوشش داده شده اند. ذرات به رنگ های سیاه ، قرمز ، زرد و خاکستری:

 ذرات دومنظوره :

هم توسط نور مرئی و هم نرو UV قابل رؤیت هستند.

ذرات خشک:

ذرات مغناطیسی خشک به رنگ های مختلف ارائه می شوند. در این صورت رنگی که سطح بالایی از تضاد را در زمینه ایجاد می کند باید به کار رود. معمولا پودر مصرفی مگنتیت ، همانیت و یا ترکیبی از آنهاست. پودرهای خشک درشت تر از پودرهای تر و دمای کارکرد بالاتری دارند.

برای پاشیدن پودر از یک دمنده مکانیکی پودر یا افشانک لاستیکی استفاده می شود. در اعمال پودر بر سطح قطعه باید دقت لازم انجام گیرد و از پاشیدن مستقیم آن با فشار باید پرهیز شود، زیرا در این شرایط دانه های پودری آزادی جذب شدن بوسیله تمام میدان های نشتی را نخواهند داشت.

ذرات تر:
برای تشخیص ناپیوستگی های بسیار ریز سطحی بهتر از ذرات خشک عمل می کنند. ذرات تو غالبا با جریان مستقیم مورد استفاده قرار می گیرند. ذرات تر معمولا برای تجهیزات ثابت مورد استفاده قرار می گیرند.

مایع ناقل یک فراورده نفتی سبک مانند کروزن است هر چند می توان از آب هم استفاده نمود. ذرات معمولا در رنگ های سیاه یا قرمز و یا پودرهای آبی و یا زرد متمایل به سبز دارای فلورسانس عرضه می شوند.

نورهای ماوراء بنفش:

 یک لامپ قوس جیوه، منبع مناسبی برای نور ماوراء بنفش است. این نوع لامپ، نوری ساطع می کند که طیف آن دارای چندین پیک شدت در طول محدوده وسیعی از طول موج ها است. هنگام استفاده برای اهداف مشخص، نور ساطع شده از فیلتر مناسبی عبور داده می شود به طوری که تنها نور باریکی از طول موج های ماوراء بنفش در دسترس قرار بگیرند. به عنوان مثال نواری از طیف ماوراء بنفش با طول موج بالا برای بازرسی فلوئورسنت نفوذ کننده مایع یا ذرات مغناطیسی مورد استفاده قرار می گیرد.

ناپیوستگی های قابل تشخیص:

  • ترک های سطحی
  • ترک های زیرسطحی
  • ناخالصی های سرباره و تخلخل
  • نفوذ ناقص در اتصال
  • تورق
  • درزها
  • Undercut

مزایا و محدویت های بازرسی به روش ذرات مغناطیسی مزایا:

روش ذرات مغناطیسی وسیله ای حساس برای یافتن ترک های کوچک و کم عمق سطحی در مواد فرومغناطیسی است. روش ارزانی است.

نشانه های ذرات مغناطیسی، مستقیما روی سطح قطعه ایجاد می شوند و محل عیب به راحتی تشخیص داده می شود.

نیاز به مدار بندی الکتریکی با ابزار بازخوانی الکترونیکی که کالیبره شده باشد، وجود ندارد.

تخمین عمق ترک به صورت تقریبی امکان پذیر است اندازه یا شکل قطعات قابل بازرسی به این روش از محدودیت بسیار کمی برخودار بوده و با محدودیتی ندارد.

 نیازی به تمیز کاری مبسوط اولیه وجود ندارد و ترک هایی که توسط مواد خارجی پر شده اند، قابل تشخیص می باشند.

محدودیت ها:

این روش صرفا برای مواد فرومغناطیسی قابل استفاده است.

اتصال بین فلزاتی با خواص مغناطیسی غیر مشابه باعث ناپیوستگی های مغناطیسی می شود که بصورت عیب مشاهده می شوند، در حالی که اتصال جوش سالم است.

پوشش های نازک رنگ و سایر پوشش های غیرمغناطیسی، مانند روکش های آبکاری، اثر مخربی بر حساسیت بازرسی با ذرات مغناطیسی دارند.

حساسیت با کاهش اندازه ناپیوستگی و همچنین با افزایش عمق عيب نسبت به سطح کاهش می یابد.

 یک ناپیوستگی باید به اندازه کافی بزرگ باشد تا میدان مغناطیسی را قطع کرده یا در آن تغییر ایجاد کند و نشتی خارجی ایجاد شود.

 شرایط سطحی نیز بر حساسیت فرایند بازرسی موثرند.

 

برای کسب اطلاعات بیشتر با کارشناسان ما در ارتباط باشید.
شرکت پترو فرهان گستر جنوب واردکننده برند‌های مطرح تجهیزات جوشکاری و بازرسی فنی و NDT از سراسر دنیا
برای کسب اطلاعات بیشتر و ثبت سفارش با واحد فروش تماس حاصل فرمایید

02165565901

02144584671

02144584619

09133390223

09034119385